"Chrystus był dla mnie jakimś świętym z ikony. Nie wiedziałam, że w Nim jest ratunek. Nikt mnie tego nie nauczył. Ale po wypadku, już po trzeciej operacji – zobaczyłam filmik z uzdrowieniem: człowiek wstał z wózka! Od razu widziałam, że w tym jest prawdziwy Bóg. Później sama zostałam uzdrowiona.

Ale najbardziej jestem wdzięczna Bogu za uwolnienie. Wiele razy próbowałam naprawić siebie – rzucić nałogi, przejść terapię… A Bogu to zajęło dobę.

Powiedziałam po prostu «Boże, nie radzę sobie». To, co radzę każdemu, to wyrzekanie się siebie. Może ciężko jest przyjąć prawdę, ale… po prostu się poddaj. Jak dziecko. Zanim zdarzy się coś trudnego."